Ik werk al heel lang in de jeugdzorg en ik zie dat iedereen alles geeft om kinderen en jongeren te helpen. We worden daar ook steeds beter in. Maar we werken nog te weinig met elkaar.

Ook zie ik dat we soms te lang doorgaan met te weinig resultaat. Jeugdigen en hun ouders krijgen dan niet waar ze recht op hebben. En erger nog, het is schadelijk voor de ontwikkeling van jeugdigen. Door het stellen van grote doelen word je gedwongen om out-of-the box te denken. Daardoor komt de jeugdzorg gemakkelijker in beweging en krijgen jeugdigen waar ze recht op hebben, namelijk een veilige en gezonde ontwikkeling samen met hun ouders/opvoeders.

Ik ben geïnteresseerd in interventies gericht op jeugdigen waarbij het gezinssysteem een actieve rol speelt, waar dan ook in de keten. Ik denk graag mee in vastgelopen casuïstiek, over hoe systemen te betrekken bij interventies en over traumagerelateerde vraagstukken van jeugdigen en hun ouders.

Je kunt me helpen bij hoe we ervoor zorgen dat we zo vroeg mogelijk in de keten samenwerken, zodat we doen wat nodig is om jeugdigen en hun ouders effectief te steunen/behandelen.