Doetie Rothehuser

…Beweegt ook mee!

Meebewegen? Omdat ik vind dat we onze jongeren beter kunnen helpen!

Ik wil meebewegen omdat ik vind dat we onze jongeren, in moeilijke omstandigheden, beter kunnen helpen. Door te laten zien dat het antwoord niet ligt in afzondering, maar in nabijheid.
Toen ik in de beginjaren van 2000 bij Juvaid (een gesloten inrichting voor jongeren van 12 tot 23 jaar die een strafbaar feit hebben gepleegd) ging werken, werd ik geconfronteerd met het afzonderen en opsluiten van jongeren. Juvaid, als strafrechtelijke setting (het gebouw dat technisch verbonden was met de gevangenis Norgerhaven), had ook echt een ‘bajes’ uitstraling. Alles straalde beperking uit. Aan de ene kant natuurlijk geheel te begrijpen, aan de andere kant werd je als groepsleider uitgedaagd om creatief te zijn. Hoe kon je een relatie met een jongere, goed vorm geven binnen alle beperkingen?
Ik heb daar met enorm veel plezier gewerkt maar heb wel altijd grote moeite gehad met het afzonderen van jongeren. Gelukkig maar, wat mij betreft moet dat ook het uitgangspunt zijn > niet willen afzonderen.

Door de jaren heen veranderde de wijze van werken enorm. Van een meer beheersmatige omgeving gingen we naar een omgeving waar contact steeds meer leidend werd en de relatie steeds meer van belang. Ik ben blij dat ik deze ontwikkeling heb mogen meemaken. Dat past mij goed! Ik hou van mensen, ik hou van onze pittige maar o zo mooie doelgroep en ik geloof in een betrouwbaarheids-relatie. Ik zeg bewust betrouwbaar, omdat vertrouwen vanuit de jongere vaak echt een brug te ver is. ‘Zeggen wat je doet en doen wat je zegt’, dat is wat een jongere nodig heeft om te leren voelen dat jij er écht bent. Een veilig en positief klimaat helpt een jongere ontwikkelen, daar waar ruimte mag zijn voor fouten, die gezien worden als leermomenten en waar de jongere de kans krijgt deze fouten weer op te pakken en te herstellen.

Toen ik in 2010 de overstap maakte naar het mooie ‘Woodbrookers’ was ik aangenaam verrast door de openheid van het terrein. Er waren geen grote hekken… terwijl er op dit terrein wel drie gesloten groepen waren, het geheel ademde totaal geen beheersing uit. In de beginjaren waren we zoekende. Welke beperkende maatregelen gebruiken we en waarom? We stelden onszelf voortdurend de vraag: “waarom doen we de dingen zoals we ze doen?” De bewustwording, van het effect van opsluiten, sijpelde steeds meer naar binnen en sindsdien zijn wij al jaren bezig dat terug te dringen. Te de-escaleren en onze medewerkers te voorzien van handvatten om dit goed en vol vertrouwen toe te passen. Ingewikkeld? Ja! Onze jongeren laten regelmatig heftig en agressief gedrag zien. Ondertussen word ik steeds gelukkiger in mijn werk. Dat dit überhaupt mogelijk is… ik vond het al zo leuk. De relatie met de jongere komt centraal te staan en wij komen zelf als ‘gereedschap’centraal te staan, waarbij we het accent op hoe wij ons eigen gedrag als ‘gereedschap’kunnen ombuigen. Door te investeren, door nabij te zijn wanneer nodig, door los te laten waar kan en door zo min mogelijk af te zonderen.

Doetie is zorgcoördinator Bec Woodbrookers Jeugdhulp Friesland.

Het antwoord voor jongeren ligt niet in afzondering, maar in nabijheid.

Ik ben geïnteresseerd in mensen, van jongeren tot volwassenen. Als je vraagt waarom mijn interesse gelinkt is aan het terugdringen van separeren, dan is het hoe wij dit met zijn allen gaan vormgeven. Wat is er, buiten geweldloos verzet – verbindend gezag en schema therapeutisch werken, nog meer nodig om onze medewerkers nóg meer te stutten en te steunen om het separeren terug te dringen? Hoe leren wij onze medewerkers heftig gedrag te verdragen en hoe laten we hen zien dat het antwoord niet ligt in afzondering, maar in nabijheid, op een zo goed en optimaal mogelijke manier? Ik sta te springen om dit samen met de rest vorm te geven.

Naast mijn jarenlange groepservaring – waar ik geleerd heb creatief te zijn als het gaat om de verbinding aangaan met jongeren en betrouwbaar te zijn – geef ik de training ‘Geweldloos Verzet’ en ‘Verbindend Gezag’. Ik geloof in deze methode omdat het uitgaat van gezamenlijkheid. Het opbouwen van een relatie, het gebruik maken van het netwerk en de kwaliteiten benutten binnen een team. De ‘WIJ’ die uitgaat van deze methode geeft houvast, aan jongeren maar zeker ook aan medewerkers. Ik maak deel uit van de werkgroep ‘Schema therapeutisch werken’ waarin ik samen met een gedreven en gepassioneerde groep collega’s een klimaat aan het ontwikkelen ben. Een klimaat waar ‘Geweldloos Verzet’, ‘Verbindend Gezag’ en ‘Schema therapeutisch werken’ de basis vormen voor onze manier van werken. Mijn enthousiasme en verbindend vermogen kan ik delen, verbinden in moeilijke tijden, relativeren en motiveren er met elkaar voor te gaan.

Bedankt voor het lezen! Kunnen wij elkaar helpen?

Heb je na het lezen vragen, of denk je dat we iets voor elkaar kunnen betekenen? Stuur mij een bericht op Linked-in.

Kun je mij helpen?

Mijn vraagstuk:

Wat is er, buiten geweldloos verzet – verbindend gezag en schema therapeutisch werken, nog meer nodig om onze medewerkers nóg meer te stutten en te steunen om het separeren terug te dringen?
Hoe leren wij onze medewerkers heftig gedrag te verdragen en hoe laten we hen zien dat het antwoord niet ligt in afzondering, maar in nabijheid, op een zo goed en optimaal mogelijke manier?

Zo help ik jou:

Geven van de training ‘Geweldloos Verzet’ en ‘Verbindend Gezag’
Mijn enthousiasme en verbindend vermogen kan ik delen, verbinden in moeilijke tijden, relativeren en motiveren er met elkaar voor te gaan.